در حالت ارگانیک یک بلدرچین پس از حدود ۸ تا ۱۰ ماه تخم گذاری، بسوی تولک رفتن پیش می رود و پرهایش می ریزد، در این برهه زمانی ایجاد تخم بلدرچین بسیار اندک گردیده و یا این که جدا می شود .
همگی بلدرچین های یک گله معوملاَ به طور همزمان تولک رفته و وارد مرحله ای خواهند شد که بهترین بلدرچین ها مانند نامناسب ترین آن ها خود نمایی می نمایند .
در خلال تولک، پرها معمولاً با ترتیب تحت ریزش می کنند: ابتدا سر و گردن، سینه، بدن، پر و پر و بال ها و دم . وقتی تمام پرها عوض شدند تولک بدون نقص می شود و در غیر این رخ تولک، جزئی نامیده می شود . در زمان عوض شدن پرهای پر و بال ها تخم گذاری بلدرچین متوقف می شود و در تولک جزئی یا ناکامل (سر، گردن و غیره) ایجاد بلدرچین ها کاهش می یابد .
عارضه ها تولک زودرس (جزئی یا کامل) دوچندان دوچندان می باشد و اضطراری میباشد رشد دهنده ی بلدرچین آنان را بشناسند به این ترتیب می تواند چه بسا الامکان از بروز آن جلوگیری کند .
– (استرس دمایی) تغییرات شدید موقعیت محیطی به ویژه حرارت، وقتی که سالن به خیر و خوبی عایق کاری نشده باشد .
–
شرایط
بد و نامطلوب بستر – فقدان آب، یک عدد از عارضه ها معمول و با اهمیت می باشد . ممکن می باشد لوله های آب در خارج تالار یخ زده و جریان آب قطع شود و یا چند از آب خوری ها وخیم شوند که پس از حدود ۲ روز تولید کاهش یافته و بلدرچین ها وارد تولک زود رس می شوند .
–
بیماری
ماشین جوجه کشی
ها یا این که این که حالت بد تندستی – انقطاع طولانی نوروروشنایی و نور و روشنایی برای بلدرچین هایی که پایین شرایط نور و روشنایی دهی در اختیار به چنگ آوردن شده می باشند .
– جدا نوروروشنایی تصنعی و مصنوعی در پائیز برای بلدرچین های که در حالا وارد شدن به تراز ی ساخت می باشند .
–
رمز
و صدای ناگهانی، خوف و ورود حیوانات دیگر به سالن –
تغذیه
ی ناکافی بلدرچین ها –
تغییرات
شدید در برنامه ی تغذیه بلدرچین –
گوشه
و کنار و تعداد ناکافی دانخوری و آب خوری قفس بلدرچین –
تراکم
بیش از اندازه در قفس یا این که این که سالن بلدرچین برهان
پرهای
کدر و ظاهر نا مناسب بلدرچین ها: پرهای روشن یکنواخت و کامل بخش اعظم وقت ها یک عدد از علامت های بدن درستی است . برای تعیین بلدرچین های فراهم ی تخم گذاری عمده اوقات وضعیت پرهای آنان در لحاظ گرفته می شود .
استدلال
پوشش
نامرغوب عموماً موردها ذیل است: ۱-
کم
آب بودن و خاصیت شکنندگی پرها به برهان دمای دوچندان بسیار محیط پرورش ۲-
تراکم
بیش از حد در قفس یا این که در سیستم بستر ۳- بلدرچین های عصبی که نوک چینی نشده باشند .
۴-
شدت
نور و روشنایی زیاد، اشعه ی بی واسطه خورشید، زیاد بودن ساعت ها نوردهی ۵-
بیماری
موی جود یا این که مریضی ناشی از انگل هایی مانند کرم ها و شپشک ها ۶-
وجود
معضل به عامل استرس ۷-
پرورش
بلدرچین در قفس نا مناسب ۸- نوع و نژاد بلدرچین ها: پرهای برخی از نژادهای بلدرچین به طور معمول دقیق بوده و می ریزند، این ریزش هیچ اثری بر روی تولید این بلدرچین ها ندارد .
۹- بلدرچین هایی با ساخت زیاد، طبیعتاً مانند بلدرچین های قلیل ساخت پرهای کاملی ندارند .
ضروری به تذکر میباشد که نیمچه ها در طول پرورش ۳ سطح ی تولک خفیف دارا هستند که پس از طی آنان استارت به تخم گذاری خواهند کرد .
درباره این سایت